Voilà la la la la la la

Μα πόσο μπροστά είμαστε εμείς τέλος πάντων… Τρώνε τη σκόνη μας, χαλαρά.

Το παραμύθι με τον Πούτιν

Τρομάζω απέναντι στην πραγματικότητα. Γιατί τι άλλο εκτός από φρίκη είναι ικανό να προκαλέσει το γεγονός ότι ένα σεβαστό ποσοστό του ελληνικού λαού ακόμα ονειρεύεται την κάθοδο του… «ξανθού γένους» για να σωθεί. Τα μυαλά του και μια λίρα…
Και τι δεν έχουμε ζήσει, από τα Ορλωφικά και το μοίρασμα του Αιγαίου με το Σουλτάνο, μέχρι τα παρ’ ολίγον σύνορα ως τη Λαμία, τη συνεργασία με τον Ερντογάν και τον… Λιακόπουλο, και το δώσιμο της Κύπρου από τον αριστερό Μακάριο στους Τούρκους, προκειμένου να μην συνεργαστούμε με τους Αμερικανούς. Κι ακόμα να συνειδητοποιήσουμε πως οι κυβερνήτες της Ρωσίας ανέκαθεν ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ κυρίως επειδή και αυτοί ονειρεύονται το Αιγαίο, γνωρίζοντας καλά το γεωστρατηγικό δόγμα που θέλει ένα θάλασσιο κράτος να απαντάει στις επιταγές όλων των καιρών από θέση ισχύος.

Η υπόθεση με τον Εφραίμ έβγαλε ξανά στο προσκήνιο τις συμπλεγματικές ονειρώξεις της νεώτερης ιστορικής μας ψυχοσύνθεσης, εκφρασμένες μέσα στη γενικότερη εθνική μας ανεπάρκεια.

«Si vis vitam para mortem»

Το ωραίοτερο βιβλίο που έχει γραφτεί για την αγωγή και την εκπαίδευση στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, γνωρίζετε ότι είναι ο περίφημος Αιμίλιος του Ρουσσώ ή Περί Αγωγής. Ο μεγάλος αυτός Ευρωπαίος διαφωτιστής φιλόσοφος, πόσο μεγάλος είναι δεν χρειάζεται να πούμε, αρκεί να πούμε ότι στο όνομά του κατηγορούν ολόκληρη Γαλλική Επανάσταση, με τέσσερις-πέντε άλλους, η Γαλλική Επανάσταση το μεγαλύτερο γεγονός της Ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Εκεί λοιπόν λέει μία φοβερή πρόταση, μιλάει για την Αγωγή της Ευρώπης στην εποχή του, 1778 πέθανε νομίζω. Λέει: Οι Ακαδημίες και τα Πανεπιστήμια της Ευρώπης είναι σχολεία απέραντων ψευδολογιών που απευθύνονται σε Ούρωνες και κάφρους. Σκεφθείτε την πρόταση. Ο βασικός λόγος που τον ωθεί να μιλήσει με τόση οργή για την αγωγή είναι ακριβώς διότι αποκρύπτουμε από τις νέες γενεές αυτό το πρόβλημα θάνατος.

«Η Φιλοσοφική Θεώρηση του Θανάτου», διάλεξη του Δ.Λιαντίνη στη Σχολή Εφαρμογών Υγειονομικού του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου.

~~~

Η ΚΥΚΛΩΠΕΙΑ

Bruno Sanfilippo

 

 

 

 

bio

 

Νόμπελ ανομίας

Αυτά είναι τα κατορθώματα της Αριστεράς δεδομένου ότι είναι η κυριαρχούσα ιδεολογία που έχει καπελώσει το σύνολο των καθημερινών μας ασχολιών, μέσα από την καταναγκαστική, αν όχι εκβιαστική και φυσικά άκρως φασιστική, στον κοινωνικό ιστό επιβολή της.

Είναι αυτή η ιδεολογία, που κάθε φορά που προσπαθώ να καταλάβω πώς διάολο έγινε και επικράτησε ενώ έχασε στον εμφύλιο, μου φέρνει στην οθόνη του μυαλού μου τον «εθνάρχη» του Κυπριακού. Είναι αυτή η Αριστερά με τη δεξιά τσέπη, που παράγει οικονομολόγους που θέλουν να σώσουν ένα νόμισμα, και μάλιστα γερμανικό, αντί για την πατρίδα τους και τον αυτοσεβασμό της, που υπερασπίζεται ντόπια συνάφια ή απλά ταλιμπάν στα κτίρια της Ευελπίδων, εκείνη που απομονώνει την εντιμότητα, νομιμοποιεί την κατάντια και στιγματίζει τη φιλοπατρία. Που κυκλοφορεί με κουστούμια στα Μέγαρα και κορδώνεται μπροστά στις κάμερες για να εκφράσει τον πόνο της για την δημοκρατία -μας- κυρίως και μόνο όταν ακούει κανένα μπινελίκι παραπάνω αν τύχει και βρεθεί μπροστά σε κάποιον αγανακτισμένο πολίτη που γεννήθηκε με αυτό το παράξενο βίτσιο να μη γουστάρει να έχει πόρνες πολυτελείας για πολιτικούς αντιπροσώπους.

Είναι αυτή η Αριστερά που βγήκε χτες με πρόσταγμα την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία» ζητώντας σήμερα να κάνει για παράδειγμα η Ε.Ε. εμπάργκο στα ψάρια του ισλανδικού λαού (τη μοναδική εθνική πηγή παραγωγής, εξαγωγών και εσόδων του) επειδή τόλμησαν να αρνηθούν να πληρώσουν τις τοκογλυφικές τράπεζες. Είναι αυτή Αριστερά που κάνοντας την ξετσιπωσιά της επάγγελμα, εισπράττει φυσικά η ίδια χιλιάδες ευρώ το μήνα.

Είναι αυτή η Αριστερά που έχει δημιουργήσει κλίκες-γκέτο στα πανεπιστήμια, καθηγητές-αντουανέτες που διαιωνίζουν την καρέκλα, φοιτητές-δούλους ή τσιράκια, κομματικές παρατάξεις, και έκαναν το μπάτε σκύλε αλέστε ό,τι ήταν το γνῶθι σαὐτόν στους Δελφούς.